Xa rematamos o noso segundo libro do Club de lectura, As Confesións de Carlota Doyle.
As opinións sobre esta narración non foron tan unánimes como no caso de Cartas de Inverno. Aída que nos gustou moito e mantivemos acaloradas conversas especialmente sobre certos pasaxes moi emocionantes, algúns e algunhas das lecturas opinaron que as descripcións, en ocasións, se lle fixeron longas...
Na opinión da maioría, os pasaxes que máis nos gustaron foron eses que daban algo de "medo" e tamén nos que Carlota se viu na necesidade de enfrentarse a quen no final non era como parecía...
Se queredes saber máis, lede a historia, é moi recomendable!!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario